SpaceX oldukça iddialı bir fırlatma takvimi hazırlığında. Buna karşın geçtiğimiz ayın sonlarında Blue Origin ve United Launch Alliance, düzenleyicileri bölgedeki diğer fırlatma sağlayıcılarına en az aksaklık yaşatmaya çağıran yorumlar sunmuş, hatta Amazon kurucusu Jeff Bezos’un firması Blue Origin, Starship operasyonlarının belirli zamanlarla sınırlandırılmasını ve diğer fırlatma sağlayıcılarına çakışan fırlatmalar için ilk reddetme hakkı verilmesini önermişti.
Ancak SpaceX’in ikinci bir fırlatma rampası için daha da iddialı planları olabilir: Cape Canaveral Uzay Kuvvetleri İstasyonu’ndaki (CCSFS) Uzay Fırlatma Kompleksi (SLC)-37. Mart ayında düzenlenen bir dizi halka açık toplantıda, halk Starship’in SLC-37’den yılda 76 defaya kadar fırlatılması planları hakkında yorum yapmaya davet edildi. Bu da SpaceX’in yeni nesil roketini Florida sahilindeki altı millik bir alan içerisinde yılda 120 defaya kadar fırlatmayı hedeflediği anlamına geliyor.
ABD Uzay Kuvvetleri şu anda bu kış kamuoyuna açıklanacak olan taslak çevresel değerlendirme raporunu hazırlıyor ve bu belge SpaceX’in öngörülen son fırlatma temposunu içerecek. Bir Uzay Kuvvetleri temsilcisi fırlatma temposu sayılarının değişebileceğini vurguladı. Bu sayılar Starship’in önümüzdeki aylardaki gelişim hızından ve hatta değerlendirme sürecinde bölgede keşfedilen alakarga yuvalarının sayısından bile etkilenebilir. Florida’ya özgü bir kuş türü olan çalı alakargaları, Nesli Tehlike Altındaki Türler listesinde tehdit altında olarak listelenmiş durumda.
SpaceX için Florida ve Teksas’ta ciddi bir ölçeklendirme
Tartışmalara konu olan SLC-37 fırlatma rampası, 1960’larda NASA’nın Satürn roketine ve son zamanlarda United Launch Alliance’ın Delta IV serisi roketlerine ev sahipliği yapan CCSFS’deki tarihi bir fırlatma rampası. ULA’nın Delta IV Heavy’yi Nisan ayında son kez uçurmasının ardından rampa artık faal değil. Uzay Kuvvetleri Şubat ayında, Starship’in bu rampadan fırlatılmasıyla ilgili olarak, kapsamlı bir düzenleyici belge olan çevresel etki raporu çalışmasını başlatmaya hazırlandığını duyurdu.
Federal Havacılık İdaresi, SpaceX’in Kennedy Uzay Merkezi’nin 39A pistindeki Starship fırlatma planları için ayrı bir etki bildirimi hazırlıyor. Her iki çalışma da SpaceX’in Falcon roketlerinin işleyişine benzer şekilde Super Heavy iticilerinin fırlatma alanına geri dönmesini içerecek Starship fırlatma ve iniş operasyonlarının çevresel etkilerini incelemeyi amaçlıyor.
Uzay Kuvvetleri’nin SLC-37 için hazırladığı çevresel etki beyanı, SpaceX’in şu anda SLC-50 olarak adlandırılan tamamen yeni bir fırlatma rampası inşa etmesi gibi bir alternatifi de değerlendiriyor. Her iki durumda da, su basma havuzları, yakıt tankları, bir yakalama kulesi de dahil olmak üzere önemli bir inşaat yapılması ve ardından her iki sahadan yılda 120’den fazla fırlatma yapılması muhtemel.
Blue Origin ve ULA karşı çıkıyor
Hazırlık sürecinin bir parçası olarak, taslak çevresel etki beyanı yayınlanmadan önce ABD kamuoyu planların kapsamı hakkında yorum yapmaya davet edilmektedir. SLC-37 ile ilgili kamuoyu yorumları henüz yayınlanmamış olsa da, Kennedy’deki 39A pisti ile ilgili yorumlar yayınlandı – ve Blue Origin ve United Launch Alliance’ın buradaki planlarla ilgili güçlü ifadelerini içeriyorlardı. Her iki şirket de böylesine yüksek bir uçuş oranının Kennedy ve Cape Canaveral’da altyapısı bulunan diğer fırlatma sağlayıcıları üzerindeki etkileri konusunda özellikle endişelerini dile getirdiler.
ULA yorumunda “Sadece bir Starship fırlatma sahasının bölgedeki diğer fırlatma operasyonlarını sekteye uğratması ve önemli çevresel etkilere neden olması muhtemeldir. Bu kadar yakın mesafede iki fırlatma sahasının olması halinde bu etkilerin daha da artacağı kesindir. Örneğin, SpaceX LC-39A’dan yılda 44 fırlatma gerçekleştirmeyi planlıyor. Eğer SpaceX SLC-37’de benzer bir sayı hedefliyorsa, bu yılda yaklaşık 100 fırlatmaya ya da her üç günde bir fırlatmaya yol açacaktır” diyor
