Silikon Vadisi’nde kamyonda yaşayan biri daha

24 yaşındaki mühendis Jason Roesslein, Tesla Motors’ta çalışmak için The Bay Area’ya doğru yola koyulmuştu.

Birkaç ay ev arkadaşıyla kaldıktan sonra ödediği 1.250 dolarlık kira kendisine çok fazla geldi ve farklı seçenekler aramaya başladı.

Jason, 2014 Ekim’den beri minibüste yaşıyor ve halinden de memnun. Duş almak için şirketin spor salonunu kullanıyor ve yemek konusunu da şirkette hallediyor. Bu yaşam biçimiyle Jason, 5 ayda 10.000 dolar gibi bir para biriktirmiş.

Peki neden bir minibüs?
Bu fikri düşündüğü ilk zamanlarda Tesla’da çalışan başka biriyle tanışan Jason, o kişinin de Subaru Forester’ında yaşadığını öğrenmiş. Daha sonra iş arkadaşının Subaru’sunu bir minibüsle değiştirmeyi planladığını duymuş. Bunun ardından aklında fikirler oluşmaya başlayan Jason yaptığı bir tasarımla minibüsü eve çevirme planlarına girişmiş. Bundan sonra yapması gereken eBay’den bir minibüs satın almak olmuş. 13.000 dolara aldığı 2006 model Dodge Sprinter’ın iç tasarımı için de 1.000 dolarlık bir harcama gerçekleştirmiş.

 

Bu yaşam tarzından sonra Jason’un gideri aylık 100 dolarlık araba sigortası ve 75 dolarlık telefon ücretine inmiş. Uyumak için bir uyku tulumu ve soğuk gecelerde ise ısıtıcıyla idare ediyor. Yemek için ise şirketin kafeteryasını kullanan Jason, tuvalet ihtiyacı için yine kampüsün tuvaletlerini, duş için de Tesla çalışanlarına ücretsiz hizmet veren bir spor salonunu kullanıyor.

Jason, seyyar evini her yere götürebiliyor ve bu da zamandan tasarruf anlamına gelmekte. Bir minibüste yaşamayı düşünmek zor olsa bile Jason bu duruma alışmış ve gerçekleştirdiği bu tasarruftan oldukça da mutlu.

İşin ilginç yanı ise, ABD’deki teknoloji çalışanları arasında bu yaşam biçiminin giderek daha fazla rağbet görmesi. Ev kiralarının aylık binlerce doları bulmaya başlaması, ev ve ofis arasında trafik sıkışıklığına katlanmak zorunda kalınması ayrıca bir evi ayakta tutmak için yan masrafların da çok olması, genç çalışanların ikinci el ucuz  kamyonet/minibüs bozması karavanlarda yaşamayı tercih etmesine neden oluyor.

Maaşını kiraya yatırmak istemeyen ve hızlıca birikim yapmak isteyen gençler için bu akım Türkiye’ye de ulaşır mı bilinmez. İkinci el kamyon/minibüs fiyatları her ne kadar ucuz olsa da, Türkiye’de bu tür bir yaşam biçimine elverişli olacak kampüs sahibi şirketlerin bulunmaması, dev holdinglerin ise merkezlerini şehir içindeki gökdelenlere taşımış olması, genç mühendisler ve çalışanlar için kampüs olanaklarını kullanarak karavan içinde yaşama imkanını mümkün kılmıyor.

 

Kaynak: ShiftDelete.Net