Günümüzde pek çok şirket rekabette başarı için yenilikçiliğe yönelmek zorunda ancak pek çoğunun bunu başaramadığı da ortada. İnternet üzerinde ‘nasıl yenilikçi olunur’ konulu pek çok kaynak bulunmasına rağmen insanlar hala bunu başarmakta zorlanabiliyor.
Yenilikçiliğin tanımı teknik olarak ‘daha önce yapılmamış bir şeyi yapmaktır’. Pek çok şirket yenilikçiliğin gerekliliğini bildiği halde aksiyona geçmek için yeterli donanıma sahip değildir. Çoğu çalışanlarını yaratıcı olmaları için zorlayarak buna yenilikçilik der. İyi bir başlangıç olmasına rağmen kesinlikle yeterli değildir.
İnsanların yenilikçi olamamasının iki temel sebebi vardır:
1. Kişisel Konfor
Yenilikçilik risk alarak ve deneyler yaparak var olanı zorlamayı gerektirir. Çok az insan yeni bir şeyler yaratmanın risklerini almaya cüret edebilir. Çevremizi rahatlatıcı buluruz, teknolojimize aşinalığımız vardır ve bildiğimiz yolun takip etmesi kolay yol olduğunu düşünürüz. Yenilikçi ruhu taşıyan bir insanın sıradan bir insanın aksine her gün veya her hafta büyük riskler alması gerekir. Daha da önemlisi sistematik olarak alınacak en iyi riskleri araştırması lazımdır. Sıradan bir insan ise risklerden faydalanmak yerine onlardan uzak durmaya çalışır.
2. Sistemsel Normlar
Yenilikçiliği hedefliyorsanız şirketiniz için savaşmak zorundasınız. Günümüzde ise modellerin dışına çıkmak, normları reddetmek var olan teknolojiler ve gelirler ile kumar oynamak pek çok yöneticinin gözüne korkunç gelir. Yenilikçiliğe yatırım yapmak risk almayı, şirket politikalarını değiştirmeyi, ispatlanmamış fikirlere para akıtmayı, başarısız olmayı ve onlardan ders çıkarmayı göze almaktır. Ancak pek çok Ar-Ge birimi şiddetli bir yenilik yerine var olanı küçük küçük değiştirmek üzerine ilerler. Pek çok üniversitede başarılı yenilikçilik toplulukları olsa da asıl başarılı yenilikçilikler asla şirketler kadar yüksek bütçeleri olmamış kurcalayıcılar ve hayalperestler tarafından gerçekleştirilir.
Şirketler dünyada kalıcı yaratıcılık izleri bırakmak istiyorlarsa geriye doğru yürümeyi ve var olan yolları takip etmeyi bırakmalıdır. İngiliz Hava Kuvvetlerinin sözü takip etmeleri gereken yolu özetleyecek şekildedir: ‘Cüret eden, kazanır.’
Türk sosyaliteleri iki maddeyi de güçlendirerek vareden sosyalitelerdir. Bir firma 2009’da ilk maddedeki kalın inatçı ısrarı ve budalalığı nedeniyle şahsımı mahkemeye vermişti! Hakim davaya gerek görmeyip ilk celsede işi bitirdi. Yenilikçilik yada Arkaik Tin olmasa da benim için neşeli bir gündü. Gelişmelere Türkiye’de hiç kimse inanamayacağı için yazmakta fayda görmüyorum. Çünkü klasizm gibi sosyaliteler de yine onların.