ABD’li bilim insanları yüzde 75 daha az emisyonla yüzde 92 verimli elektrikli lityum çıkarma yöntemi geliştirdi. Spodümen mineraline uygulanan bir elektrik alanı, araştırmacıların lityum iyonlarını verimli bir şekilde çıkarmasını sağlayarak geleneksel yöntemlerin olumsuz etkilerini önledi. Penn State’teki araştırmacılar cevherden lityum elde etmek için elektrokimyasal bir yöntem geliştirdi. Elektrik akımı ve hidrojen peroksit kullanan bu yöntem, lityum üretiminde devrim yaratarak elektrikli araçların ve taşınabilir elektronik cihazların yaygınlaşmasına katkıda bulunabilir.
Lityum çıkarma için keşfedilen yeni yöntem ne anlama geliyor?
Penn State’de enerji mühendisliği yardımcı doçenti ve projenin baş araştırmacısı Feifei Shi: “Bunun gerçekten bir devrim olduğunu düşünüyoruz” dedi. Araştırmacılar bir basın açıklamasında “Lityum elde etmenin iki yaygın yolu var: büyük tuzlu su göllerinden ya da kaya oluşumları içine gömülü lityum cevherinden. Şu anda lityumun yüzde 70’i düşük maliyeti nedeniyle tuzlu sulardan elde ediliyor, ancak her ikisinin de önemli yan etkileri var” dedi.
Tuzlu su ekstraksiyonu, lityum tuzlarını ayırmak için büyük tuz göllerinin buharlaştırılmasını içerir. Uygun maliyetli olsa da, bu işlem zaman alıcıdır ve çevredeki ortama ciddi zarar verebilir, bitki yaşamını destekleyemeyen çorak topraklar bırakabilir. Bu arada, cevher liçi kaya oluşumlarından lityumu çıkarmak için güçlü asitler ve yüksek sıcaklıklar kullanır. Ancak, aşırı ısı önemli miktarda enerji tüketimini gerektiriyor.
Shi, “Öncelikle, her gün bu ısıya dayanmak için gereken ağır hizmet altyapısını düşünün; bu maliyetli ve işçiler için potansiyel bir tehlike. İkinci olarak, sadece lityum üretmek için çevremizden ödün veremeyiz.Elektrikli araçlar üretmenin daha sürdürülebilir bir yolunun olması, bir çarpan görevi görebilir ve net sıfır emisyona ulaşmamıza yardımcı olabilir” dedi.
Araştırmacılar, spodümen mineraline elektriksel bir alan uygulayarak, geleneksel yöntemlerle ilişkili olumsuz etkiler olmaksızın lityum iyonlarını verimli bir şekilde çıkarabildiler. Araştırmacılar, geleneksel yöntemlerle karşılaştırılabilir yüzde 92,2’lik bir ekstraksiyon verimliliği elde ederken, işlem süresini önemli ölçüde azalttı ve ek saflaştırma adımlarına olan ihtiyacı ortadan kaldırdı.
