Beyin sinyallerini çözerek; insanların neler düşündüğünü, zihinlerinde neler olduğunu ve ne hissettikleri hakkında bilgi edinmek için nöral aktiviteyi yorumlayabilen teknolojide her geçen gün daha büyük ilerlemeler kaydediliyor.
ABD’li araştırmacılar, gönüllülerde beynin temporal lobunun belirli bir bölümünde hareket eden aktivite darbelerine dayanarak bir Pink Floyd şarkısının “tanınabilir bir versiyonunu” yeniden inşa edebildiler.
Söz konusu melodi, beynin ses işleme teknikleriyle daha uyumlu olması için bir spektrogram formuna bazı ilk işlemlerden geçerken, ters işlem sadakati açısından etkileyici.
Berkeley’deki California Üniversitesi’nden Sinirbilimci Ludovic Bellier, “Klasik Pink Floyd şarkısı Another Brick in the Wall’u doğrudan insan kortikal kayıtlarından yeniden inşa ettik, müzik algısının nöral temelleri ve gelecekteki beyin kod çözme uygulamaları hakkında içgörü sağladık.” diyor.
Bellier ve meslektaşları, beyin kalıplarının perde ve uyum gibi müzikal unsurlarla nasıl eşleşebileceğine bakmak istediler ve sonunda beynin işitsel kompleksinin üstün temporal girus (STG) adı verilen bir bölümünün ritimle bağlantılı olduğunu keşfettiler. Anlaşılan o ki özellikle bu alan müziği algılamak ve anlamak açısından önemli.
Gerekli beyin aktivitesi verilerini toplamak için ekip, epilepsilerini yönetmeye yardımcı olmak için zaten beyin elektrotları implante edilmiş 29 kişiyi işe aldı. Tüm katılımcılar arasında, Pink Floyd dinlerken toplam 2.668 elektrot nöral desenler için izlendi.
Tüm bu veriler daha sonra regresyon tabanlı kod çözme modeli olarak bilinen şey aracılığıyla makine öğrenimi yoluyla analiz edildi. Basit bir ifadeyle, bilgisayar algoritmaları çalınan müzik ile beyinde neler olup bittiği arasındaki korelasyonları aradı.
Bu öğrenme süreci sayesinde araştırmacılar daha sonra sistemi tersine çevirebilir ve beynin ona nasıl tepki verdiği aracılığıyla duvardaki başka bir tuğlayı tanımlayabilirler. Yeniden inşa edilen parça biraz çamurlu ve çarpık, ancak şarkının ne olduğunu söylemek zor değil.
Bu, beyin kalıplarını daha iyi çözmek ve beyin-makine arayüzlerini geliştirmek için devam eden çabalara katkıda bulunuyor.
Örneğin beyin hasarı olanlar için müzik algısını geri getirebildiğinizi veya söylemek istedikleri kelimeleri ve bu kelimelerin perdesini, tonunu ve lirik akışını da düşünebilen konuşma gücünü kaybedenleri hayal edin.
Araştırmacılar, yayınlanmış makalelerinde “Örneğin, müzikal algı bulguları, nispeten az sayıda, iyi konumlanmış elektrotlara dayalı konuşmanın prozodik unsurlarını içeren genel bir işitsel kod çözücünün geliştirilmesine katkıda bulunabilir.” diye yazıyor.