Teknoloji ve dağınıklık

Kendim ve ekibim adına yazmak gerekirse yoğun bir dönemden geçiyoruz. TechInside henüz üç ayını doldurmuş değil. Sıfırdan bir marka oluşturmak ve farklı bir çizgide ilerlemek ise hiç kolay değil. Sıkı bir şekilde çalışıyoruz. Öyle ki Pazartesi sabahın erken saatlerinde başlayan mesai ile birlikte Cuma günü akşam nasıl geliyor anlayamıyoruz.

Bu hafta sonu yaşadığım kişisel bir deneyimi sizler ile paylaşmak istiyorum. Uzun süredir yapmak istediğim bir şeyi nihayet başardım. Geçmişi 20 yıldan fazla olan dijital yedek ve arşivlerimi düzenledim.

Bu işe başladığımda altından kalkılmayacak gibi görünüyordu zira onlarca yedek, yüzlerce CD-DVD, pek çok sabit disk. Her birinde yedeklerin yedekleri, farklı zamanlarda alınmış iç içe yedekler… Yaptığım ilk şey harici CD, DVD medyaların içindeki tüm klasörleri merkezi bir yere taşımak oldu. Kopyalama işi yaklaşık 7-8 saat sürdü. Sonra fotoğrafları ve videoları farklı klasörlere toplayarak bunlar ile daha sonra boğuşmak üzere köşeye koydum.

Binlerce klasör ve 100 binden fazla dosya için (fotoğraf ve videolar hariç) farklı yazılımlar kullanarak mükerrer dosyaları buldum ve sildim. Daha sonra geçmiş yıllardan kalma program, oyun ve benzeri şeyleri tümüyle sildim zira internet gibi bir ortamda aradığınızı bulamama ihtimaliniz çok düşük.

Son 15 yıldır kendi yazdığım program, yedeklediğim sitelerim, lisans ve yüksek lisans tezlerim, ödevlerim gibi çalışmaları yıllara göre sıralayıp tek bir klasör altında topladım ve sıkıştırıp tek bir dosya haline getirdim.

100 binden fazla dosya ile işim bittiğinde dosya sayısı 10 binlere inmiş ve elimde kronolojik sırada 57 sıkıştırılmış dosya oluşmuştu. İlk günü gece 01:00 sularında kapatıp ertesi gün fotoğraf ve videolar ile uğraşmak için uykuya çekildim.

İkinci Gün

İkinci gün beni ilk günden daha zor bir iş bekliyordu. 20 binden fazla fotoğraf ve videodan oluşan bir arşiv! İlk iş video ve fotoğrafları ayrı klasörlere taşımak oldu. Bu işlemler esnasında en çekindiğim şey disklerin arızalanmasıydı. Neyse ki böyle bir durum yaşamadım.

Fotoğrafların pek çoğu mükerrerdi. Yedeklerin yedekleri… Sonu gelmeyen yedekler. İlk işim birden fazla kopyası olan dosyaları bulacak bir uygulama aramak oldu. PC ortamında çalışan Image Comparator hem ücretsiz hem de bu işi yağdan kıl çeker gibi halletti. Yine de elimde 10 binden fazla fotoğraf vardı.

Bir sonraki iş tüm bu fotoğrafları yıllara göre klasörlere ayırmak oldu zira Windows ve diğer ilgili uygulamalar bu kadar çok dosya ile başa çıkmakta zorlanıyordu. Fotoğrafları 2003-2004 gibi klasörlere böldüm. Hatta bazı yılları çeyreklere göre böldüm. Şimdi pek çok farklı isimdeki resimlere bir düzen vermeye sıra gelmişti. Namexif  adındaki uygulama ile tüm fotoğrafları Exif verisindeki çekim tarihine ve saatine göre tekrardan isimlendirdim.

Gözden kaçırdığım şey ise bazı fotoğrafların Exif datasının bozuk veya hatalı olmasıydı. Artık bunları ailece oturup sırayla fotoğraflara bakarak düzelteceğiz. Henüz videolara sıra gelmiş değil.

Sonuç

Güya teknolojinin hayatımıza düzene sokması gerekiyordu. Oysa tam aksine 20 yıllık dijital bir çöplükle beni baş başa bıraktı. Üstelik öyle bir çöplük ki içinde asla kaybetmek istemediğim hazinelerim vardı. Neyse ki yine teknoloji imdadıma yetişti.

Öncelikle belirtmek isterim ki bu süreci iki günde tamamlamış olmamın arkasında USB 3.0 ve SSD teknolojileri var. Bilgisayarımda takılı bulunan üç farklı SSD’den Samsung kesinlikle diğerlerine fark ettı. İlk fırsatta Samsung ‘un yeni serisine geçiş yapmayı hedefliyorum.

Düzenleme ve arşivleme için ama yaptığınızda pek çok ücretli yazılım ile karşılaşıyorsunuz. Pek çoğunun çöp olduğuna karar verdim. Sourceforge üzerindeki ücretsiz yazılımlar bu işlerde gerçekten çok daha başarılılar.

Günün sonunda dijital teknolojilerin kısıtlı hayatımızda yaptığımız işlerin sayısını ve kalitesini arttırdığı bir gerçek. Ancak beraberinde getirdiği dağınıklık göz ardı edilemez. Tabi bu suçu teknolojiye atan ben de olabilirim. Kimin suçlu olduğunu anlamak için dönüp kendi arşivlerinize bakmanız yeterli olacaktır.