Yapay zekâ teknoloji firmalarına karşı bir manifesto niteliği taşıyan bildiriye imza veren sanatçıların listesi son derece güçlü ve geniş kapsamlı. Açık mektuba imza veren isimler arasında Billie Eilish, R.E.M., Chappell Roan, Elvis Costello, Greta Van Fleet gibi isimlerin yan sıra Imagine Dragons, Jon Bon Jovi, Jonas Brothers, Kacey Musgraves, Katy Perry, Mac DeMarco, Miranda Lambert, Mumford & Sons, Nicki Minaj, Noah Kahan, Pearl Jam, Sheryl Crow ve Zayn Malik gibi isimler yer alıyor.
Mektupta, “Sorumsuzca kullanıldığında yapay zekâ, mahremiyetimizi, kimliklerimizi, müziğimizi ve geçim kaynaklarımızı koruma kabiliyetimize yönelik muazzam tehditler oluşturmaktadır” deniyor ve ekleniyor: “En büyük ve en güçlü şirketlerden bazıları, iznimiz olmadan, çalışmalarımızı yapay zekâ modellerini eğitmek için kullanıyor. … Sadece geçimlerini sağlamaya çalışan birçok müzisyen, sanatçı ve söz yazarı için bu durum felaket olacaktır.”
Temelde bakıldığında tüm bu sanatçılar oldukça haklı. Yeni müzik, sanat eseri ve yazı üreten yapay zekâ modelleri, mevcut çalışmalardan oluşan devasa veri kümeleri üzerinde eğitim alarak çalışıyor ve çoğu durumda çalışmanızın bu modellerden çıkarılmasını istemek hiçbir işe yaramıyor. Bu sanatçılardan birinin, herhangi birinin müziğini korsan olarak çalmasını engellemeye çalışması gibi bir şey. Popüler sanatçıların ikna edici deepfake’lerini yapmak zaten mümkün ve hızla yayılıyor. Üstelik teknoloji daha da gelişmeye devam edecek.
Adobe ve Stability AI gibi bazı şirketler lisanslı veya telifsiz müzik kullanan yapay zekâ müzik jeneratörleri üzerinde çalışıyor. Ancak bu araçlar bile TV reklamları için müzik yapan sanatçıları veya bir sanatçının çalışmaları için lisanslayabileceği diğer ritimleri olumsuz etkileyebilir.
Tarihsel olarak müzisyenler, teknoloji gittikçe daha sofistike hale geldikçe daha dar bir alana sıkışmak zorunda kaldılar. İlk olarak, dosya paylaşımı ücretsiz müzik edinmeyi kolaylaştırdı; yayın akışı (streaming servisler) bu soruna bir çözüm olarak ortaya çıktı, ancak bu sanatçıları memnun eden bir çözüm değil. Müzisyenler ve Müttefik İşçiler Birliği (UMAW) sanatçılar için daha iyi yayın ödemeleri sağlamak için yıllarca çalıştı ama geldikleri yer çok da tatmin edici sayılmaz. Günümüzde bu birlikteki sanatçılar Spotify’ın ortalama yayın telif oranının yaklaşık 0,0038 $ ya da yaklaşık dörtte bir sent olduğunu tahmin ediyor. Dolayısıyla müzisyenlerin bu gelişmekte olan teknolojiye şüpheyle yaklaşması mantıklı.
Yazarlar da daha önce üretken yapay zekânın yükselişine karşı tavır aldılar. Temmuz ayında aralarında James Patterson, Michael Chabon, Suzanne Collins, Roxane Gay ve diğerlerinin de bulunduğu 15.000’den fazla yazar OpenAI, Alphabet, Meta, Stability AI, IBM ve Microsoft CEO’larına hitaben benzer bir açık mektup imzaladı. Söz konusu mektupta “Bu teknolojiler bizim dilimizi, hikayelerimizi, tarzımızı ve fikirlerimizi taklit ediyor ve kusuyor. Milyonlarca telifli kitap, makale, deneme ve şiir, yapay zekâ sistemleri için ‘gıda’ sağlıyor, faturası olmayan sonsuz yemekler” ifadeleri yer alıyordu.
Ancak teknoloji şirketleri tüm bu itirazları ve bildirileri dinlemiyor. Hala ChatGPT’ye girip ondan herhangi bir yazarın tarzında bir pasaj çıkarmasını isteyebilirsiniz. Bu ilk bakışta iyi gibi görünse de aslında büyük dil modelinin bir dünya klasiğini veya herhangi bir yazarın önemli bir eserini yutup sindirdiğini ve onun bozulmuş bir versiyonunu tükürebildiğini gösterir. Telif hakkı yasası, üretici yapay zekâyı ele alacak kadar sofistike olmadığından, yasal başvuru bu noktada neredeyse hiçbir işe yaramıyor.
Müzisyenlerin mektubunda “İnsan yaratıcılığına yönelik bu saldırı durdurulmalıdır” deniyor. “Profesyonel sanatçıların seslerini ve benzerliklerini çalmak, yaratıcıların haklarını ihlal etmek ve müzik ekosistemini yok etmek için yapay zekânın yağmacı kullanımına karşı koruma sağlamalıyız.”
